the sad love story

Minsan yung dating sustansya ng buhay mo at gana ng katawan mo,mapapalitan ng mga pagkakataong tatanungin mo ang sarili mo kung para saan pa't naging masaya kung matatapos din naman ng maaga,kkikwestyonin mo ang mga bagay kung bakit kaylangan pang mangyari.

hahanap-hanapin mo,sisilip-silipin mo,tatanawin mo ang nakaraan pero hinding hindi mo na mababalikan.
Lilipas ang panahon,iikot ang mundo,magsasayawan ang mga paru-paro,matutuyo ang tubig sa batis pero hindi ang pagibig mo.makakalimutan man ng isip mo pero nakamarka pa din sa puso mo.
Pipilitin mong baliktarin ang katotohanang tapos na,dahil alam mo sa sarili mong hindi pa

mahirap talaga!!hahatakin ng gravity pababa ang mga luha mo ,papatak sila sa lupa pero hindi nito madidiligan ang nanunuyong puso mong nasasabik sa dating pagibig,maiisip mo kung yumayaman ka lang sa kakaisip sa mga bagay na sa tingin mo ay imposible nang mangyare,ikaw na siguro ang may ari ng microsoft,kung naiinom lang ang bawat luha na nilalabas ng mga mata mo,wala na sigurong krisis sa tubig

PERO HINDI!!

nangyayare ang lahat ng yan dahil sa simpleng bagay na hindi maiwasan at hindi matanggal sa sistema ng buhay ng tao nangyayare ang lahat ng yan dahil
"NAGMAMAHAL KA *period*"

paano maibbalik yung dating sigla ng buhay kung yung taong tinuturing mong pinaglalaanan nito ay binawi na ng pagkakataon,paano ka sasabay sa pagikot ng mundo kung yung taong tinututing mong mundo ay wala na.yung taong nagbigay ng sarili mong bersyon ng langit at saya,

MASAKIT,AT MAHIRAP


tila isang epidemyang kakalat sa buong katawan mo at pahihintuin ang pagfufunction ng lahat ng system nito ito yung uri ng sakit na papatay sa likas na kasiyahan mo ,sakit na di kayang daanin sa biogesic ni papajohn lyodd at sabay sabing "ingat ka",hindi kayang daanin sa dolfenal at sabay ngiti,hindi kayang ikonsulta sa albularyo nguyaan ng tuyong dahon at duraan sa tiyan

itong isang karamdaman sa puso na tanging panahon lang ang makakapagpagaling,sadyang may mga bagay sa mundo na kahit gaano ka katalino panahon lang ang nakakaalam at makakapagsabi




*ang blog na ito ay para kay anna marie carpio,marah carisha flores,dane sherwin malibat

isang maulang hapon sa lahat ng mambabasa


-karlnuqui-aug 27/10

Posted in: Blog ni Karl