Friday, August 27, 2010

the sad love story

Minsan yung dating sustansya ng buhay mo at gana ng katawan mo,mapapalitan ng mga pagkakataong tatanungin mo ang sarili mo kung para saan pa't naging masaya kung matatapos din naman ng maaga,kkikwestyonin mo ang mga bagay kung bakit kaylangan pang mangyari. hahanap-hanapin mo,sisilip-silipin mo,tatanawin mo ang nakaraan pero hinding hindi mo na mababalikan. Lilipas ang panahon,iikot ang mundo,magsasayawan ang mga paru-paro,matutuyo ang tubig sa batis pero hindi ang pagibig mo.makakalimutan man ng isip mo pero nakamarka pa din sa puso mo. Pipilitin mong baliktarin ang katotohanang tapos na,dahil alam mo sa sarili mong hindi pa mahirap talaga!!hahatakin ng gravity pababa ang mga luha mo ,papatak sila sa lupa pero hindi nito madidiligan...

Wednesday, August 25, 2010

"ang huling pitong berso"

May mga bagay na talagang hindi natin maiiwasan. Saka dumadating kung kelan hindi natin inaasahan. Hindi ko naman kaylangan sa buhay ko. Pero pilit nanghihimasok sa katawang lupa ko. Paminsan-minsan hindi komaiwasang isipin ka. Magmula noong ikaw ay lumisan at ako'y napagisa. Hinahanap-hanap ka na nang aking sarili. Isang malaking pagsubok na sa akin pagtulog sa gabi. Npapaptanong ako sa langit nasan ka na kaya? naghihintay na lang ba ako at umaasa sa wala? Kung kaya ko lang isulat ang lahat ng ito sa puso mo. malalaman mo kung gaano katotoo ang lahat ng sinasabi ko. Ipipikit ko ang aking mata Baka sakaling mahagkan at masilayan ka. Tatakpan ko ang aking tenga susubukan ko kung maririnig kita. Pero bakit ang hirap lokohin ng sarili ko. Sariling...

Sunday, August 8, 2010

Aral Hangga't Kaya, Review Hanggang Mamatay

Paunawa: Kung tamad kang mag-aral, ibang blog na lang ang basahin. Thanks. -ManagementKatatapos lang ng midterm namin na ginanap ngayong linggo, (as in ngayong Sunday talaga, tibay ng mukha), hindi pa rin ako binabalatuhan ng tadhana ng kaunting pirasong pahinga.Wala dapat ako sa harap ng computer na 'to (na napakaliit ng monitor, sinliit ng utak ko, ooppss.. wala pala ko nun), dapat e tinatapos ko 'yung mga assignments na hindi pa nagagawa at dapat inaaral ang mga lessons na halos habambuhay ko nang pinag-aaralan na letse hindi matapos-tapos (sorry Mama for the bad word). Buhay na walang pahinga, kala mo kumikita at kumakayod para sa sariling pamilya, daig pang kalabaw.Napakahirap talagang mag-aral. 'Yung tipong bibuhos mo na lahat ng oras...

Wednesday, August 4, 2010

PANGARAP NA SINIRA NG WONDERGIRLS

So ayun na nga tila puputok na ang lahat ng ugat sa katawan ko, Hindi ko masabi yung gusto kong sabihin, parang mauuna pang lumbas yung utot ko kesa sa mga salitang gustung gusto kong bitawan. Mukang hihimatayin muna ako hanggang sa masabi ko sa kanya na mahal ko sya ,tinitigan nya lang ako sa mata at hiwakan nya yung kamay ko,ramdam na ramdam ko yung maiinit at malalambot nyang palad kinakabahan ako sa isasagot nya ng bigla nyang bitawan ang mga salitang "karl mahal din kita,mahal na mahal" sandaling huminto yung pagikot ng mundo ko,pakiramdam ko ako lang ang bida sa earth,pakiramdam ko ako lang ang anak ng diyos nung mga sandaling yun daig ko pa yung kinikilig na john lyodd,pakiramdam ko ako lang ang pinakagwapong lalaki nun sa mundo...

Pages 381234 »
Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Edited by PedXing-ArAr