Happy Mahal Na Araw!

Mahal na Araw na. Ito 'yung linggo na ginugunita natin ang sakripisyo ng Panginoon. Pero naiintindihan ba talaga natin 'to? Nararamdaman ba natin ang pasakit na dinanas Niya? At bakit andaming naka-bikini ngayon?

Hindi ko lang sigurado. Pero bata pa lang ako, hindi ko ugali 'yung mag-iisip ng mga bagay na ikakasaya ko ngayong Mahal na Araw. Hindi ko naisip sabihin sa Nanay ko na "Swimming tayo!" sa kalagitnaan ng linggo na 'to. Hindi ko lang talaga maintindihan kung bakit andaming tao sa mga resorts at mga pasyalan ngayong Banal na linggo na 'to. Eh di ba nga nagpakasakit si Hesus, bakit nagsasaya tayo?

Hindi naman sa KJ ako. Hindi ko din sinabi na kailangan e humahagulgol tayo dahil kawawa naman si Jesus. Nagtataka lang talaga ako kung bakit sa Mahal na Araw naiisip ng mga tao mag-swimming o kaya mamasyal. Sabi pa nga sa balita kagabi sa TV, "Alamin ang mga patok na pasyalan ngayong Mahal na Araw." Hindi ko na inalam, at bakit ko aalamin? Naisip ko tuloy, siguro nasa isip ng mga taong 'to, "Woi Pare! Nagpapako si Hesus sa krus para sa mga kasalanan mo! Tara swimming tayo!!".

Bakit nga ba ganun tayo? Holy Monday. Holy Tuesday. Holy Wednesday. Holy..ahm Maundy Thursday. Good Friday. Black Saturday. Walang Wowowee, walang Eat Bulaga. Wala ang mga regular programs. (Siguro dahil magsiswimming ang mga artista). Pero kung tatanungin niyo ko, mas trip kong sa bahay na lang muna. Walang masama sa pagsiswimming ng mahal na araw, nagsakripisyo lang naman si Jesus para satin, big deal ba 'yun?

Koting penitensya. Konting sakripisyo. Konting dasal. Konting pasasalamat. Mahirap ba'yun?

Hanga ako sa mga taga-probinsya na naglalaan ng oras para sa mga ganitong okasyon. Minsan hindi rin nakakapagtaka ang lahat ng mga masasamang nangyayari sa mundo. Hindi nakakapagtaka.

Ano? Tara! Swimming! Amen.

Posted in: Blog ni Eych