
Hindi talaga tumitigil.
Hindi nagpapaawat.
Sa dagliang pagpikit ng mata,
Biglang bubuhos ang hindi inaasahan.
Ulan nang ulan,
Pero hindi iyon kasalanan ng ulan.
Wala siyang pagkukulang,
Kagaya ng isang batang bagong silang.
Umiiyak ka,
Nagmamakaawa,
Naninikluhod,
Naghihinagpis nang walang pagod.
Umuulit lang ang kasaysayan.
Umuulit lang din ang kasalanan.
Hindi man lang mabago,
Hindi magawan ng paraan.
Ngunit anak ko, ako rin naman,
Nararanasan ang lahat ng iyan.
Sa bawat pagkalimot,
Sa bawat pagtalikod,
Sa bawat pagtakwil sa pagbabago,
Buhay ang kapalit,
Maging kinabukasan ng batang paslit.
Hindi ka pa ba gigising?
O...