
Mahigit isang linggo na ang nakakalipas mula 'nung pineste ng bagyong Yolanda ang munting Pilipinas. Lagi kong naririnig na ito na 'yung pinakamatinding bagyo na tumama sa mundo at sa kamalas-malasan, sa 'Pinas pa talaga natripan tumambay ng walang hiya. Pero alam ko na 'yun, sa halos araw-araw na panonood ko ng TV Patrol, alam kong halos burahin na niya sa mapa ang Tacloban, maging ang mga ibang probinsya na tinamaan ng nasabing delubyo. Pero kanina lang, nanood ako ng Failon Ngayon. At 'dun ko narealize - hindi ko pa rin pala naiintindihan ang lahat.
Akala ko naiintindihan ko na 'yung sakit ng pagiging isang biktima ng sakuna na 'yun. Akala ko gets ko na kung gaano katindi 'yung pinsala. Akala ko naiintindihan ko na 'yung sakit na mawalan...