Alas-dos ng hapon, sabi mo tatawag ka.
Natuwa ako, 'di maipaliwanag ang saya.
Sabi ko, sige. Maghihintay ako.
Dumating ang alas-sais ng gabi.. Tak.
Nag-alas-otso na, wala pa rin.. Tik.
Alas nuebe-kinse,
Alas-dyis..
Alas-onse. Klik.
Alas-dose ng hatinggabi. Suko na.
Magdamag na pala akong naghihintay,
Buong hapong nag-aabang.
Nasaan ka na?
Sabi mo tatawag ka?
Itutulog ko na lang ang lahat.
Paggising sa umaga,
Tinignan kung nagtext ka
Kaso wala.
Pagdilat ng mata,
Mukha mo ang nakita,
Hahawakan sana kita,
Kaso bigla kang nawala
at naglahong parang bula.
Panaginip lang yata 'yun
Pero sana nakikita kita ngayon
Naghihintay pa rin ako sa tawag mo
Baka sakaling busy ka lang
At nakalimutan mo'ng pangako mo.
Bumangon na sa kama
Naghanda para sa bagong umaga
Sumulyap ng kaunti sa litrato mo
At ang sandaling pagsulyap,
Nauwi sa 'di inaasahang pagluha
Sa hindi maipaliwanag na dahilan
Nalungkot ako bigla,
At kung bakit.. hindi ko alam.
Nagsimulang magtrabaho
Pero larawan mo'ng nasa isip ko
Nasaan na ang tawag mo?
Gusto ko lang naman marinig ang boses mo.
Buong araw nag-aabang,
Maghapong naghihintay.
Dumating ang alas-sais ng gabi.. Tak.
Nag-alas-otso na, wala pa rin.. Tik.
Alas nuebe-kinse,
Alas-dyis..
Alas-onse. Klik.
Alas-dose ng hatinggabi. Suko na. Ulit.
Kring.. Kring..
Pangalan mo ang nasa screen
Sa wakas.
"Bakit ngayon ka lang tu.."
"Mahal kita."
"Ano?"
"Mahal kita. Sobra."
"Bakit ngayon mo lang sinabi sa'kin 'yan?
"Ngayon ko lang naisip. Kung kelan huli na."
"Anong huli na? Alam mo namang.."
"Huli na. Ingatan mo ang sarili mo."
"Iniingatan ko naman lagi. Adik ka ba?"
"Sobrang mahal kita."
"Ma.. Mahal din kita.. Sobra.. Matagal na.."
"Paalam."
"Hoy, anong nangyari? Bakit ba ngayon ka lang.."
Tut.. Tut..
Bigla kang nawala.
Sa mga narinig ko,
Hindi ako makapaniwala.
"Hello. Bakit mo binaba?"
"..."
"Hello. Adrian. Bakit di ka nagsasalita?"
"Christina. Ikaw pala."
"Ay Tita, kayo po pala 'yan. Nasan po si Adrian?"
"..."
"Hello. Tita?"
"Wala na siya Christina."
"Bakit po? Saan po nagpunta?"
"..."
"Tita? Saan po nagpunta si.."
"Wala na siya. Kahapon lang."
"Ano po? Hindi ko po maintindihan."
"Naaksidente siya."
"Hindi pwede."
"Tinatawagan ka niya 'nung bigla siyang.."
Binaba ko na ang telepono.
Hindi ko na kayang marinig ang totoo
Umaasa na sana lahat na lang ay biro
Pero hindi. Gumuho ang mundo ko.
Ang mga salitang huli kong narinig sa kanya
Kay tagal kong hinintay na sabihin niya
Ngayon alam ko nang laman ng puso niya
Bigla naman siyang nawala
At ang tanging pinanghahawakan ko na lang
Ay ang mga alaala niya
At ang ilang segundong boses niyang nagsasabing
"Mahal kita."
Kung paano magsisimula ng bagong umaga
Kung paano ko pa haharapin ang lahat
Kung paano ako magiging masaya
Hindi ko na alam.
Dumating ang alas-sais ng gabi.. Tak.
Nag-alas-otso na, wala pa rin.. Tik.
Alas nuebe-kinse,
Alas-dyis..
Alas-onse. Klik.
Alas-dose ng hatinggabi. May tumawag.
Kring.. Kring..
"Hello."
"Christina."
"...Adrian?"
"Ako nga."
"..."
"..."
"..."
"Namimiss na kita Adrian."
"Mas namimiss kita. 'Wag ka nang malungkot."
"Hindi ko matanggap."
"Maayos na ako. Masaya na ako."
"Paano ako?"
"Maging masaya ka, ipangako mo."
"Paano?"
"Buksan mo ulit ang puso mo."
"Hindi ko alam."
"Mangako ka. Magiging masaya ako 'pag naging masaya ka."
"Susubukan ko."
"Mahal kita Christina, sobra. Paalam na."
"Adrian.."
Tut.. Tut..
Nawala ka na naman.
Sa pagkakatong ito,
Habambuhay.
"Christina.."
"Adrian.."
"Christina, bangon na. May pasok ka pa."
Alas-sais ng umaga.
Mataas ang sikat ng araw.
Larawan niya ang una kong nakita
Nakangit siya't parang nagsasabing,
"Masaya na ako."
------
Lesson:
'Wag gagamit ng cellphone 'pag nagdadrive. Kung ayaw mong maexpose sa mahabang dramahan.
Friday, January 29, 2010
One Missed Call
9:08 AM
Eych
1 comment
1 comments:
Haha. Ayos ung aral...
Post a Comment