Anim na Kwentong Nakakaloka

Nakakaloka ang anim na kwentong ipinadala ni Violet dito sa PedXing. Nakakaloka pero tatamaan ka talaga. Basahin niyo din at enjoy!

---------------------------------------------

Anim na kwentong kabit-kabit… buhol-buhol… nangagkumpul-kumpol.
Anim na pinagtagpi-tagping mga kwentong may kapayakan ngunit maaaring lakipan ng may kalaliman din namang mga reaksyon at mga katanungan.

Sa Dyip

Sa isang kakarag-karag na pampasaherong dyip, may isang lalaking nasa edad treynta-mahigit ang may katagalan nang paulit-ulit na sumusulyap sa kaharap na pasahero -- isang babaeng naka-all white na uniporme, pang-nursing student… tila ba sinusuri… hindi, tila ba hinuhubaran na ang walang kamuwang-muwang na babae sa bawat panakaw nitong titig!

Nadaan ang dyip sa isang kanto… pumara ang babaeng naka-uniporme… bumaba ang babae.

Humabol ng tingin ang lalaki… titig na titig sa puwitan ng pumarang babae -- halos hindi na kumurap ang namimilog na mga mata -- mga matang nangungusap, bakas ang kahalayan at hindi itinatagong pagnanasa.

Nadaan ang dyip sa isang napakalaking simbahan… yumuko ang lalaki -- ang parehong lalaking kanina lamang ay halos gahasain na ang babaeng kabababa lamang ng dyip… nag-sign of the cross.

Relihiyosong manyak.


Sa Rally

Sa isang rally kontra global warming, nagtipon-tipon upang magsagawa ng isang maikling programa ang mga aktibistang itinuturing ang mga sarili bilang environmentalists.

Natapos ang programa… kanya-kanyang impake ang mga aktibista.

Lumisan ang mga aktibista… nag-iwan ng subinir sa freedom park –- mga pakete ng kanilang pinag-kainan at pinag-inuman, mga may plemang dura at wala nang tamis na chewing gum.

Environmentalists sa salita, kulang na kulang sa unawa at sa gawa.



Sa Kalsada

Sa isang makipot at lubak-lubak na kalsada, busy-bisihan ang tatlong naka-complete uniform na traffic enforcers sa pagti-ticket ng mga pinara nilang motorista -- yaong mga napadaang hindi naka-helmet.

Naubos ang mga naka-motorsiklo na kanilang pinara at tinikitan.

Naghanda na para umalis ang traffic enforcers… sumakay ang bawat isa sa kani-kanilang mga motorsiklo… kinik-start… at humarurot… lahat sila, walang helmet!

Kanilang hinuhuli at pinagmumulta ang mga sibilyang sumusuway sa batas trapiko… sila mismong tagapag-patupad, garapalang sumusuway dito.

Mga de-unipormeng ipokrito… mula sa buwis ng bawat Pilipino ang sinisweldo.



Sa Simbahan

Sa isang maliit na simbahan sa may kanto, may isang pari ang nagse-sermon tungkol sa pagkakapantay-pantay ng bawat tao sa mata ng kinikilalang Diyos.

Natapos ang misa… dumeretso sa likod ng altar ang pari, sabay tawag sa tagapamahala ng mga sakristan o yaong tinaguriang “altar boys.”

Mahinahong kinausap ng pari ang tagapamahala, naghabiling sa susunod na siya ulit ang mangangasiwa ng misa, ayaw niya ng mga babaeng sakristan… tumango ang tagapamahala, sabay alis… bumalik sa ginagawa.

Ang Diyos daw ay hindi namimili… laging pantay kung magmahal. Ang taga-sunod, parang hindi… pinapaboran lamang ang mga batang lalaki upang magsilbi sa pagmimisahan niyang altar.

Relihiyosong ipokrito.



Sa Ospital

Sa isang pribadong ospital, hinarap ng doktor ang huling pasyente sa pila… maikli ang naging usapan ng dalawa.

Natapos ang pag-uusap nila ng pinapayuhan niya ang pasyenteng alagaan ang sarili -- kumain ng tama, inumin sa oras ang mga gamot na inireseta, magpahinga, at umiwas sa bisyo.

Lumabas na ang pasyente… sunod na lumabas ang doktor… isinabit sa pinto ang lunch break sign.

Deretso sa veranda ng ospital ang doktor… dumukot sa bulsa ng lighter... at nag-sindi ng isang stick ng yosi.

Nagpapayo sa ibang huwag mag-bisyo, siya mismo’y tumatangkilik ng sigarilyo.


Sa Bahay

Sa isang paupahang bahay turned pasugalan, may isang babaeng asa edad treynta-mahigit ang kanina pang umagang nakasalang sa isang lamesang pan’tong-its… inabutan na ng paglubog ng araw sa pasugalan.

Nilapitan ang babaeng nagto-tong its ng isang batang babae… ang sabi’y “mama pengeng piso.”

Sumagot ng bulyaw ang babaeng ina pala ng paslit… “Putang-inang ‘to! Wala akong pera! Do’n ka sa ama mo humingi ng piso! Lumayas ka dito”

Wala raw perang sugarol… kanina pa taya ng taya.

violetauthoress.25Marso09

--------------------------------

Bisitahin niyo rin si Violet sa kanyang blogsite - www.violetauthoress.blogspot.com at basahin ang iba pa sa mga magaganda at nakatutuwa niyang mga blogs.

Salamat Violet! Sa uulitin. :)



----------------------

Ang larawan ay mula sa http://gbcdecatur.org/files/UnmaskingHypocrite.jpg

Read more »

Posted in: Mula sa emails...

Tara, Txt2?

Ayos lang maging adik sa text. Ayos lang kung mas mahalaga sa'yo ang load kesa sa tuition fee mo. Ayos lang kung may 1242 kang katext sa isang araw. Ayos lang din kung mukha ka nang keypad. Pero 'yung pag-kaadik mo sa pagbabago ng spelling ng mga salita sa text, ewan ko kung ayos pa 'yun.

Hindi ko alam kung bakit bwisit na bwisit ako sa mga nagtetext sa'kin na pilit binabago at "pinapaganda" ang style ng pagtetext nila. 'Yun bang hindi mo alam kung may sinasabi nga ba talaga siya o baka sinusumpa ka na niya dahil sa kakaibang spelling ng mga salitang ginamit niya. Kanina lang, nagtext 'yung kaklase ko nung high school. Nangangamusta. Hindi ko alam kung talagang nangangamusta siya o nang-aasar lang. Eto yung tinext niya:

..=.=.. wOooIii! eYych bvaqKla qKa! qKamUztAh qKa nAh?! ta6aL nAh nAtEn ndiH na6qkiTah! bvaQkiT n6euN qKa laNg ngFaRamdAm hUhh?! amFfneSs qKa! dIto nAh qEw n6eUn sa **** nA6-aaRaL.. qKaw? nUh cOrz mOeH? qKaqKamiZ aMan pfue keU! teXt mOeh diN mEh hUhh? miz U pFwend! mWaAaAhKzS! ..=.=..

(wooh!) An6 hiRaf.. ooopss.. Ang hirap itype nun huh? Naiyak ako habang binabasa 'yung text niya. Hindi ko alam kung anong parte ng katawan ko 'yung dapat dumugo. Nakabuhol ngayon ang dila ko dahil sa text na yan. Kala ko tuloy naging alien na siya at taga-Neptune na siya ngayon, maiinggit sana ako. Natagalan bago ako magreply. At eto lang ang nasabi ko sa kanya - "Ah ok. hehe."

Okay lang naman 'yung simpleng pagpapaikli ng text gaya ng - "Kumain knb?" o kaya "Wer na u? D2 na me." 'Yan maiintindihan ko pa 'yan. Pero 'yung text sa taas? Nakakawasak ng bituka 'yun. Sana lang wala na kong matanggap na ganung text sa susunod. Ewan ko ba kung bakit naging ganun ang style ng pagtetext ng nakararaming kabataan ngayon. Sabi nga ng kapatid ko, hindi daw ako marunong magbasa ng text. Sabi ko, marunong naman ako. Text lang ang hindi marunong bumasa saken.

Problema na yata 'to ngayon. Sabi kasi nung lecturer namin sa Journalism, nagkakaproblema daw sila sa mga young journalists nila kasi kadalasan, mga pinaikling salita sa text ang nagagamit nila 'pag gumagawa sila ng mga reports. Tsk. Tsk.

Kung nahirapan kang basahin ang text ng classmate ko, eto 'yung sinabi niya (inintindi kong mabuti 'to!):

"Woi Eych bakla ka! Kamusta ka na? Tagal na natin hindi nagkita! Bakit ngayon ka lang nagparamdam ha? Amffness ka! Dito na ko ngayon sa **** nag-aaral. Kaw? Ano course mo? Kakamiss naman po kayo! Text mo din me ha? Miss you friend! Mwaah!"

Babayaran ko ang makakapagsabi sa'ken kung ano ang "amffness" at ng ..=.=.. .

Read more »

Posted in: Blog ni Eych,Usapang Cellphone

A Blogger's Love Story (Serious 'to!)

Kung iniisip niyo na ang PedXing ay puro katatawanan lang, nagkakamali kayo ng konti. Tumatanggap din kami ng mga blog entries tungkol sa mga tunay na kwento ng buhay. Sa ngayon ay senti mode muna tayo. Basahin niyo ang ipinadala ni.. ahmm.. itago na lang natin siya sa pangalang Cosmicaddict, na tungkol sa kanyang buhay pag-ibig.


Na-inlove ka na ba? Ako siguro, ilang beses na. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ako umiyak, nagparaya o nagsakrisyo para lang sa tinatawag nilang "pag-ibig".

Nakakatuwa isipin na sa bilyong-bilyong tao sa mundo ay makakatagpo ka ng taong para sayo. Kaya lng paano kung huminto na siya magmahal sayo?! Paano na?

May nangyari na ba sa buhay mo na naisip at naramdaman mo na siya na ang taong para sayo. Kumbaga parang dininig ni LORD yung mga panalangin mo.. hahaha Grabe kulang nalang magtatatalon ka sa tuwa.. Nangyari saken yun akala ko siya na!!! Halos buuin ko na lahat ng plano ko sa buhay, kasama na dun ung pakasalan siya haha nakakatawa noh? Kulang nalang sambahain ko siya at gawan ng rebulto.. Buong mundo ko ay pinaikot ko sa kanya.. Hindi ko akalain na iba pala kami ng iniisip.. hay nakakalungkot para sabihin ko sa inyo mabait siyang tao.. Mabait na anak, matulungin na kaibigan, at palabirong ehem boyfriend ... Ang masasabi ko lang ay medyo naging komplikado ang relasyon namin (nyay! parang friendster lang noh? it's complicated.). Siguro nagkataon lang na kailangan niya bigyan ng pansin ang kanyang pamilya at trabaho. Ng mga panahong yun eh nag-wowork din ako heheh .

Ang kaso "breadwinner" ako kaya medyo limitado ang oras naming dalawa sa isat-isa. Dumating din yung mga oras na halos hindi na kami magkaintindihan pero pinilit ko pa din intindihin at unawain siya dahil hello?! Sabi ko nga sobrang in-love nga ako sa kanya. Nasabi ko bang nag-aral siya sa isa sa mga ehem! exclusive university dito sa maynila? tama in short medyo nakaka-angat sila sa buhay samantalang ako eh hamak na nag-aaral lamang sa isang university dyan sa tabi-tabi (malamang-alam niyo na yun hehehe). Kahit na ganun eh nakatapos naman ako at malamang alam niyo na kung anung kurso ko? ano pa basta may relation sa medical field? hehehe Si boyfriend naman ay nagtapos sa kursong may related sa arithmetic. Wala naman kaming masyadong naging problema eh. Nakadagdag lang siguro ung kutob ng isang babae. Walang third party na nangyari, nagkataon lang siguro na hindi ako gusto ng mga magulang niya (yun ung pakiramdam ko nung mga panahon na yun).Tapos medyo naging needy girfriend din siguro ako kasi ang oras niya lagi ay nasa magulang niya, trabaho at pag-aaral. Dahil sa mga yun eh halos hindi kami nagkita ng isang buwan pero ayus lang kasi nakapaghintay naman ako. Dumagdag pa sa eksena yung pagkaselosa at iyakin ko kaya siguro narindi na siya sa maga pangyayari... Ilang buwan ding kaming nagsama pero hanggang ngayon eh hindi ko makakalimutan yung mga sinabi niya;

"Mahal kita pero hindi ko kayang makita na umiiyak ka lagi ng dahil sa akin. Hindi ko din kaya na ganito nalang lagi yung nangyayari, paulit-ulit kitang pinapaiyak. Habang ikaw yung nagbibigay ng sobrang pagmamahal ako naman yung tanggap lang ng tanggap ng pagmamahal mo. Pasensiya ka na kung hindi ko ma-express kung gaano kita kamahal pero sa palagay ko hindi ko maibigay yung mga needs mo. Kailangan na natin maghiwalay kasi ang feeling ko parang hindi ako nag-eexist sa buhay mo, parang wala akong kwenta.."

Ibang klase yung dialogue niya di ba? habang sinasabi niya sa akin yan ay walang tigil na tumutulo yung mga luha ko.. Naman! feeling ko ng mga panahon na yun eh parang bato siya.

Lumipas yung ilang buwan at taon hindi ko parin siya malimutan pero sa palagay ko malaki yung naitulong niya sa akin kahit hindi na kami nagkita at nag-usap ulit. Sabi niya kasi noon na kapag may pangarap ka Huwag mo lang panagarapin gawan mo ng paraan. Natuto din akong magpatawad at siyempre mag-move on. Marami din akong natutunan sa kanya kahit na sobra-sobrang pananakit yung ginawa niya.. Natutunan ko ang magtiwala sa tao, magpalaya at magmahal muli ng tunay.

The End.



..'yun ang maganda kapag nasaktan ka, marami kang bagay na natututunan na magagamit mo para mas maging malakas at matatag ka kapag hinarap mo ulit ang isang bagay kung saan ka mismo nasaktan. Sana may natutunan kayo sa love story ni Cosmicaddict.

Kung gusto niyo ring magbahagi ng mga stories niyo, e-mail niyo lang sa avellana@ymail.com o rrr1229@ymail.com.




(Pinagkuhaan ng larawan: http://www.flickr.com/photos/cattycamehome/98433576/)

Read more »

Yess! Graduate Na!

Sa sobrang bilis ng panahon, hindi ko namalayang halos mag-iisang taon na pala mula 'nung hinubad ko ang suot kong toga at lumabas sa kahuli-hulihang pagkakataon sa gate ng iskul ko 'nung high school. Tama, "parang kelan lang".

Hindi ko alam kung anong damdamin ang dapat mangibabaw sa isang 4th year student sa tuwing sasapit ang buwan ng Marso. Tuwa? Maaari. Lungkot? Pwede din. Takot? Siguro. Excitement? Yata. E tuwa, lungkot, takot at excitement? Perfect.

Una, tuwa. Sa libo-libong pagkakataon na gumawa ka ng assignments, nangopya ng sagot sa katabi mo, nanghingi ng papel kahit meron ka naman sa bag, nagrecite sa teacher na halatang kumakain ng laman loob ng bata, at gumawa ng excuse letter (tandaan, ang katumbas ng katamaran ay lagnat at pwedeng umabsent 'pag may sipon), sa wakas ay gagraduate ka na din. Masarap makita ang bunga ng pinaghirapan mo. Kahit pa sabihin mong isang milyong beses kang nangopya 'pag may quiz at periodical exams, hindi mo maaaring sabihing hindi ka naghirap dahil nakakapagod ding umasa na tama ang sagot ng kinokopyahan mo. Sa wakas, tapos na ang lahat. Pansamantala.

Pangalawa, lungkot. Darating 'yung oras, lalo na 'pag ilang araw na lang e graduation day na, na mararamdaman mong hindi mo na alam ang mangyayari sa'yo 'pag iisipin mong hindi mo na makakasama araw-araw ang mga classmates mo. 'Yun bang hindi mo alam kung pagkatapos ng graduation e may tatawa pa sa mga jokes mo, may mabuburaot ka pa bang pagkakain, may mahihingan ka pa kaya ng payo at pulbos, o kaya iiyakan sa oras ng problema. Mahihiwalay ka na sa bestfriends mo, mga katropa, pinagpapantsyahan, mga teachers, o sa taong espesyal sa'yo. Malungkot 'yun dahil iisipin mo rin, "ang hirap na yata makahanap ng tulad NILA.". Masakit 'yun sa puso at apdo. Sa huli, ang masasabi mo na lang, "may katapusan ang lahat ng bagay."

Pangatlo, takot. Karaniwan itong nararamdaman ng mga estudyanteng hindi kayang pagkatiwalaan ang sarili nila. Lalo na 'pag magka-college ka na at hindi mo alam kung may maipapasa mo ba ang mga entrance exams na iaabuloy sa'yo ng mga universities o colleges. Minsan, takot din ang mararamdaman mo kapag nasa krisis ang pamilya mo. Takot ka na baka 'yun na ang huling suot mo ng toga.

Panghuli, excitement. Tingin ko ito dapat ang mangibabaw sa lahat. Higit anuman, dapat excited ka sa ibang buhay na naghihintay sa'yo pagkatapos ng graduation. Ma-excite ka sa mga bagong classmates, mas terror na teachers na tatawagin mo na ngayong "Panget!" ay este "Prof" pala, bagong canteen, bagong classrooms, bagong upuan na pwedeng lagyan ng "Inday love Gerald", bagong ID, at higit sa lahat, bagong "ikaw". Nakakaexcite ang mga bagong mangyayari sa'yo pagkatapos ng iyakan sa graduation. Goodluck.

Graduation day ng huli kong makita ang school ko nung high school, at mula nun, hindi na ako nagpakita sa mga teachers ko. Hindi ko na nakita ang ilan sa mga classmates ko pagkatapos ng malungkot at masayang gabi na 'yun. Hindi sa wala akong panahon o nakalimot na ako dahil kahit kelan, hinding-hindi mangyayari 'yun. Ipinangako ko kasi sa sarili ko na sa susunod na pag-apak ko sa paaralang kumupkop sa aking mga pangarap at takot, e ibang Eych na ang makikita nila - mas mabuti kesa sa Eych na huli nilang nakita.


Congratulations sa lahat ng mga graduates at ga-graduate ngayong taon! Good luck at God bless you all. *Palakpakan*

Read more »

Posted in: Blog ni Eych,graduation,Kwentong Skul

Malupit na Banat

Isang email ulit mula kay Raphael pero di nilagyan ng Title.. Anu kaya yun.. hehehe

how will you seriously answer someone in the following situations given?

what if someone (a stranger) insults youor tells you this...

01. ang arte mo!

+ gago ka pala eh.

02. mas matalino naman ako sayo!

+ hindi lahat nakukuha sa talino. Matalino ka nga panget ka naman.. boo!

03. crush ako ng crush mo?

+ okay

04. ang bobo mo pala sa math!

+ kaya nga narsing kinuha ko kase takot ako sa math pero hindi ako bobo.. ulul!

05. bilisan mo naman!

+ *kakanta ng slow

06. ang sungit mo!

+ *dedma

07. gusto mo ng away?

+ Patayan gusto mo?

08. takot ka ata sakin eh?

+ may phobia talaga ako sa daga.

09. mas mahal niya ko!

+ Pake ko.

10. ang bababa naman ng mga grades mo!

+ Gusto mo isampal ko sa pagmumukha mo ang mga grades ko. Taena nito.

what if sinabi ito sa'yo ng crush mo?

01. crush kita.
+ okay.

02. hindi kita mahal.
+ sinabi ko bang mahal kita?

03. mahal na kita.
+ weh? kiss mo nga ko kung lab mo ko

04. pakopya naman ng assignment.
+ err. yoko nga.. pilitin mo muna ako..

05. crush ko un friend mo
+ wala kang taste!

06. pwedeng patabi sa upuan?
+ mas malambot ako kesa sa upuan. kandungin na lang kita.

07. pwede mo ba akong isayaw?
+ magaling ako sumayaw pero hindi lang ako magaling sumayaw magaling din akong (censored)

08. feeling ko may gusto ka sakin.
+ Meron nga.

09. ang cute mong mag-smile.
+ close up modelmodelan kase ako

10. bakit ang bait mo sakin?
+ mabait naman talaga ako.. pero mas mabait ako sa taong gusto ko.. pwedeng manligaw? ayiiihii

-Raphael

Read more »

Posted in: Malupit na Banat,Mula kay Raphael,Mula sa emails...

Say Mo sa Pagiging Malikhain ng Pinoy?

Natuwa ako sa isang Blogpost na ito dahil ito kaya naisipan kong hiramin at ishare sa mga Tropa ng tawiran..

------------------

Walang dudang napakamalikhain ng pinoy pagdating sa pag-iisip ng mga pangalan ng tao, lugar at kahit negosyo. Pati na rin sa paglalagay ng mga babala. Heto ang ilan sa mga obra:

Sangla na! May libreng noodles ka pa!



Siguraduing may panti ang mga anak nyo!

Yan! Nakikiusap na ha!

Wag matigas ang ulo ha!

Bili na! Murang mura!

sige nga! bigkasin mo ang pangalan ng tindahan!

---------------

http://damuhan.blogspot.com/search/label/Pinoy%20Styles

Read more »

Posted in: Pinoy Styles